Δύο γυναίκες, δύο περιστατικά, δύο στάσεις από το ίδιο κράτος.
Η Κυριακή Γρίβα, που ζητούσε συνοδεία από την αστυνομία γιατί φοβόταν για τη ζωή της και άκουσε το αδιανόητο:
“Το περιπολικό δεν είναι ταξί.”
Λίγα λεπτά αργότερα, δολοφονήθηκε, μπροστά στο αστυνομικό τμήμα. Όχι σε κάποιο σκοτεινό στενό, όχι μακριά από τα “όργανα της τάξης”, ακριβώς μπροστά τους.
Κι από την άλλη, η Δέσποινα Βανδή, που ,σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, όταν έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου της, μεταφέρθηκε με περιπολικό για λόγους “ασφαλείας”.
Η ΕΛ.ΑΣ. απάντησε πως “οι αστυνομικοί ενήργησαν ορθά”, προκειμένου να αποφευχθεί ατύχημα. Και ίσως πράγματι να έπραξαν σωστά.
Oμως, το κοινό αίσθημα βράζει.
Γιατί όταν ένας πολίτης πεθαίνει επειδή του αρνήθηκαν συνοδεία, και μια διάσημη τραγουδίστρια συνοδεύεται με στοργή, η σύγκριση δεν είναι κακία, είναι καθρέφτης κοινωνικής ανισότητας.
Όμως το πρόβλημα δεν είναι η Βανδή. Δεν ευθύνεται εκείνη. Δεν έκανε τίποτα μεμπτό.
Το πρόβλημα είναι το δίπολο που αναδύεται: όταν ένας απλός πολίτης ζητά βοήθεια και πεθαίνει, και ένας επώνυμος τη λαμβάνει, γιατί “έτσι έτυχε”.
Η διαφορά δεν είναι νομική. Είναι ηθική. Είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια κοινωνία που “μετράει” τους ανθρώπους με βάση το ονοματεπώνυμό τους, και σε μια κοινωνία που βλέπει τον άνθρωπο πριν απ’ όλα.
Η περίπτωση της Κυριακής Γρίβα είναι τραγική, αλλά και συμβολική. Συμβολίζει την αποτυχία ενός συστήματος να κάνει το αυτονόητο: να προστατεύσει εκείνον που ζητά βοήθεια. Να δράσει πριν γίνει η είδηση.
Και η περίπτωση της Βανδή, άθελά της, αναδεικνύει αυτή τη σύγκρουση. Δείχνει ότι το κράτος μπορεί να λειτουργήσει, αλλά όχι για όλους με τον ίδιο τρόπο.
Αν λοιπόν υπάρχει κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει, δεν είναι ποιος φταίει “πιο πολύ”.
Είναι τι κοινωνία έχουμε φτιάξει, όταν το περιπολικό γίνεται ταξί για κάποιους και φέρετρο για άλλους.
Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς δεν χάνεται από μεγάλα σκάνδαλα. Χάνεται από εκείνες τις μικρές στιγμές αδικίας που όλοι βλέπουμε και κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε.
Η Κυριακή δεν ζητούσε προνόμια. Ζητούσε προστασία. Και το γεγονός ότι δεν την πήρε…είναι το πιο σκληρό “γιατί” που θα στοιχειώνει την πολιτεία:
Γιατί για κάποιους το περιπολικό είναι ταξί, κι για άλλους φέρετρο!
