Γράφει η Άρτεμις Ελένη Καζά
Κάθομαι σε ένα παγκάκι, ρεμβάζοντας τα σταθμευμένα κότερα, στο Φλοίσβο. Η πλήρης ηρεμία, τάξη και ασφάλεια… μέχρι να χτυπήσει το τηλέφωνο μου. «Είμαι ερωτευμένη, τον θέλω. Είναι ο άντρας της ζωής μου, λιώνω, σβήνω, χάνομαι απλά κρατώντας του το χέρι. Δεν έχει κανένα λάθος αυτός ο άνθρωπος. Χάνομαι στο βλέμμα του. Σίγουρα αυτή τη φορά είναι ο εκλεκτός. Θα είμαστε μαζί για πάντα. Φίλη ράψου, παντρεύομαι».
-Κορίτσι μου χαλάρωσε. Που, πότε έγιναν όλα αυτά; Έχασα μάλλον επεισόδια. Ξεκίνα πάλι ήρεμα από την αρχή, γιατί δεν κατάλαβα τίποτα.
– Γνώρισα κάποιον στο ίντερνετ. Είμαστε ένα μήνα μαζί αλλά συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα. Νιώθω απίστευτα. Φαίνεται σαν να είμαστε μαζί 5 μήνες τουλάχιστον. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν. Αλήθεια τι έκανα πριν ένα μήνα;
-Ένα μήνα ε; 30 μέρες! Σπουδαία. Εμπιστεύεσαι το ίντερνετ για γνωριμίες; Και αν είναι κανένας ανώμαλος; Τι προλάβατε να κάνετε σε ένα μήνα; Πόσο χρονών είναι; Έχει γυναίκα; Παιδιά; Που δουλεύει; Που μένει; Έχει αυτοκίνητο; Θέλει οικογένεια; Πως είναι με την μαμά του; Έχει αδέλφια; Είναι καθαρός; Καπνιζει; Πίνει; Μήπως έχει καμία εξάρτηση; Κοίταξε να είναι φιλόζωος, δείχνει πολλά αυτό για έναν άνθρωπο. Μην απαντήσεις αμέσως. Κάτσε να πάρω χαρτί και στυλό και έχει ζουμί η υπόθεση αν θα κάνουμε σωστές δουλειές.
– Άρτεμις, αλήθεια τώρα τι κάνεις; Σημειώνεις τι έχει και τι όχι; Σου λέω νιώθω σαν παιδάκι. Τον βλέπω και θέλω να κλαίω γεμίζουν τα μάτια μου από έρωτα, σκεφτόμενη την τύχη μου.. είμαι πραγματικά ευτυχισμένη!
– Σοφάκι για να μη γεμίζουν τα μάτια σου από πόνο σε λίγο καιρό. Πάρτο άλλιως και απάντα τις ερωτήσεις μου και τότε αναλόγως θα σου πω, αν πληρεί τις προυποθέσεις.
Το Σοφάκι είπε ένα ξερό «Δεν έχω ιδέα αυτά που με ρωτάς» και μου το έκλεισε.
Μα είναι δυνατόν 40 χρονών γαιδάρα να λειτουργεί έτσι;; Πριν τελειώσω τη σκέψη μου, – ένα μήνυμα ότι απογοήτευσα την φίλη μου με τη «ξενέρωτη λογική μου» όπως έγραφε- ήρθε στο κινητό μου. Προβληματίστηκα.
Τελικά εγώ που έφτασα με τη λογική και αυτή τι πετυχαίνει με τον ενθουσιασμό και το συναίσθημα της; Εγώ θεωρούσα ότι όλα έχουν να κάνουν με τα θέλω μου, τις αξίες μου, τα πιστεύω μου… Φρόντιζα να οριοθετούμε από τα πρώτα ραντεβού, νιώθωντας ασφάλεια, ότι έτσι ελέγχω την κατάσταση και αφού η κάθε γνωριμία πληρούσε τις προδιαγραφές μου και τη λίστα που έχω ακόμα στο συρτάρι μου, ψάχνοντας τον ιδανικό, όλα θα πάνε καλά. Από την άλλη η Σοφία, από μικρή που την ξέρω, ήταν παρορμητική, ενθουσιώδης, αυθόρμητη. Ένιωθα ότι δεν σκέφτεται καθόλου. Πήγαινε πάντα σε λάθος καταστάσεις και μετά άντε να τη συνεφέρεις. Πολύ αγάπη, πολύ κλάμα. «Το ήξερα, δεν με άκουσες. Μα αφού φαινόταν» της έλεγα εγώ μια ζωή. Αυτή όχι! Ήθελε να ζει κάθε συναίσθημα χωρίς να ακούει λεπτό την δική μου αυτονόητη, λογική ερμηνεία.
Ποιά είναι τελικά η σωστή συνταγή επιτυχίας;
Σύμφωνα με την ψυχολόγο – ψυχοθεραπεύτρια Χρύσα Μπέκα, «Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής μας είναι να ισορροπήσουμε τις εσωτερικές φωνές της στείρας Λογικής και του παρορμητικού Συναισθήματος. Βασική επιδίωξη κάθε μορφής ψυχοθεραπείας είναι να προάγει την αυτογνωσία δηλ. την απελευθερωτική διαδικασία της εξερεύνησης της «Λογικής» και της «Τρέλας» που υποκινεί τις πράξεις μας, και της ανάδυσης μιας συνεκτικής μορφής που θα έχει συνειδητή πρόσβαση στα «πρέπει» της Λογικής και στα «θέλω» του συναισθήματος. Η ψυχική αρμονία είναι στην ουσία η ικανότητα να αξιοποιείς τις διεργασίες της σκέψης, χωρίς να χάνεις επαφή με την αυθεντικότητα του συναισθήματος.
