Την περιπέτεια υγείας που πέρασε τα τελευταία χρόνια περιέγραψε η Ελένη Καρακάση, δηλώνοντας πως για ένα διάστημα αισθανόταν απεγνωσμένη.
Η ηθοποιός ήταν καλεσμένη την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου στην εκπομπή «Καλοκαίρι Παρέα», όπου μίλησε για την ολική υστερεκτομή που υποβλήθηκε πριν από τρία χρόνια.
Όπως είπε, όλα κύλησαν ομαλά, όμως λίγες εβδομάδες αργότερα άρχισε να βιώνει έντονους πόνους σε όλο της το σώμα. Ακολούθησαν συνεχείς επισκέψεις σε γιατρούς και διάφορες φαρμακευτικές αγωγές, μέχρι να διαγνωστεί τελικά με ινομυαλγία.
Όπως είπε αρχικά: «Πριν από τρία χρόνια χρειάστηκε να κάνω ολική υστερεκτομή. Όλα πήγαν καλά, ήμουν πολύ τυχερή. Στις 40 μέρες άρχισα να έχω πόνους σε όλο το σώμα. Φοβηθήκαμε και αρχίσαμε να ψάχνουμε για αυτοάνοσα, σκλήρυνση κατά πλάκας, λύκο και βγήκα αρνητική σε όλα. Δοκίμασα ότι μπορείς να φανταστείς από φάρμακα και αγωγές, ομοιοπαθητική κλπ. Δεν μπορούσα να βρω λύση. Καταλήξαμε ότι είναι ινομυαλγία. Την ινομυαλγία την κατατάσσουν στα αυτοάνοσα, αλλά δεν ξέρουν, είναι ακόμα κάτι που ερευνούν. Αυτό που μου είπε ο ορθοπεδικός μου είναι ότι είναι σαν να δίνει ο εγκέφαλος μου εντολή στο σώμα ότι ο πόνος που νιώθεις είναι πολύ πιο ισχυρός από αυτό που ουσιαστικά είναι».
Δείτε το βίντεο
Αργότερα, η Ελένη Καρακάση αναφέρθηκε στην εμπειρία της από την επίσκεψη σε ιατρεία πόνου, αλλά και την έντονη δυσφορία που ένιωθε για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς όπως δήλωσε δεν μπορούσε να σηκωθεί από τον καναπέ: «Στην απελπισία μου και δοκιμάζοντας τα πάντα, μιλάει τυχαία στον άντρα μου μια γιατρός για τα “ιατρεία πόνου”. Έκλεισα ένα ραντεβού στο νοσοκομείο, πήγα, μπήκα στο γραφείο της γιατρού, αρχίζω να μιλάω και κλαίω, ήμουν πια μια γυναίκα σε απόγνωση. Έμπαινα στους γιατρούς και έκλαιγα, προσπαθούσα να τους εξηγήσω αυτό που συμβαίνει. Πολλοί γιατροί μου είπαν ότι πρέπει να συνηθίσω να ζω με αυτό, αλλά δεν μπορώ να συνηθίσω να ζω με αυτό. Είναι κάτι που δεν το είχα και μου κάνει δύσκολη τη ζωή. Δεν μπορούσα να σηκωθώ από τον καναπέ. Κατέληξα τελικά σε μια θεραπεία που με βοήθησε, αλλά δεν έχω τελειώσει ακόμα με αυτό το κομμάτι. Αν δεν περάσεις τον χρόνιο πόνο, δεν μπορείς να τον καταλάβεις. Εύχομαι σε κανέναν να μη συμβεί αυτό».
